با سلام
سالها از اون روزی که برای اولین بار تو پرشین بلاگ نوشتم گذشت .
سالها از اون روزی که مهاجرت کردم به اینجا هم گذشت.
و من دیگه اون جوان پر شور گذشته نیستم.
توی این سالها من سربازیم رو تموم کردم، یک شغل انتخاب کردم و ازدواج کردم.
روزها و شبهای زیادی رو با خوشحالی یا ناراحتی سر کردم و غمها و شادیهای زیادی رو تجربه.
نکات جدیدی از زندگی یاد گرفتم و دلایل زیادی رو کشف کردم.
مهمترین نکته ای که یاد گرفتم این بود که تا جایی که میتونم سکوت کنم و کمتر حرف بزنم.
اما چند وقتیه شهوت نوشتن بازم به سراغم اومده و دوست دارم بازم بنویسم.
قبلا این نوشتن بهم آرامش میداد
امیدوارم
چونست حال بستان ، ای باد نوبهاری ؟
کز بلبلان برآمد ، فریاد بی قراری
ای
گنج نوشدارو ، با خستگان نگه کن
مرهم بدست و ما را ، مجروح می گذاری
یا
خلوتی برآور ، یا برقعی فروهل
ورنه بشکل شیرین، شور از جهان برآری
هر
ساعت از لطیفی ، رویت عرق برآورد
چون بر شکوفه آید ؛ باران نوبهاری
عودست
زیر دامن یا گل در آستینت
یا مشک در گریبان ، بنمای تا چه داری ؟
گل
نسبتی ندارد با روی دلفریبت
تو در میان گلها ، چون گل میان خواری
وقتی
کمند زلفت، دیگر کمان ابرو
این می کشد بزورم ، وان می کشد بزاری
ور
قید می گشایی ، وحشی نمی گریزد
ز
اول وفا نمودی ، چندانکه دل ربودی
چون مهر سخت کردم، سست آمدی بیاری
عمری
دگر بباید، بعد از فراق ، ما را
کاین عمر صرف کردیم، اندر امیدواری
ترسم
نماز صوفی ، با صحبت خیالت
باطل بود که صورت، بر قبله می نگاری
هر
درد را که بینی، درمان و چاره ای هست
درمان درد سعدی ، با دوست سازگاری
...
گاهی اوقات فکر کردن مثل تیک تیک ساعت میمونه.
دقیق، منظم و با یک ریتم ساده.
اما موقعی که به اون کسی فکر میکنی که دوسش داری این ریتم تبدیل میشه به یک ریتم ساده پیانو.
یک ریتم روح نواز.
از اون ریتمهایی که در عین ساده بودن، پاک و بی آلایش هم هستند. درست مثل ریتم های پیانو Yann Tiersen.
گاهی اوقات در غلیانهای عاشقانه احساسم به چیزی فراتر از احساس زمینی ام میرسم به فرازی فراتر از باورهای روزانه ام، به قله هایی مرتفع تر از اوج دوستیهایم و به عمقی ژرفتر از آبی اقیانوسها.
دوست داشتن حس غریبی است و البته قریب.
غریبتر از آنکه بتوانی از پس مستی اش برآیی و قریبتر از آنکه بتوانی نبودنش را حتی در تصور آیی.
دوست داشتن، حسّی ماورایی است، حسّی خدایی.
دلم برای خودم تنگ شده
برای کویر
برای سکوت
برای طوفان
برای دیوانگی
و برای عدم
پانوشت 1: Take a look to sky, just before you Die
پانوشت 2:شعر زیر رو بخونید، نگاه شاعرانه ای به شرایط امروز و دیروز ایران داره در ضمن لازم به توضیح نیست که علیرضا قزوه در دولت قبل مسئولیت دفتر شعر معاونت فرهنگی وزارت ارشاد رو بعهده داشته و همکنون در خارج از کشور بسر میبرد.
پانوشت 3: دلم برای کویر تنگ شده ، پاشو بازم بریم.
پانوشت 4: آلبوم تصاویر سفر قبل