عشق

گاهی اوقات در غلیانهای عاشقانه احساسم به چیزی فراتر از احساس زمینی ­ام میرسم به فرازی فراتر از باورهای روزانه­ ام، به قله ­هایی مرتفع تر از اوج دوستیهایم و به عمقی ژرفتر از آبی اقیانوسها.

دوست داشتن حس غریبی است و البته قریب.

غریبتر از آنکه بتوانی از پس مستی­ اش برآیی و قریبتر از آنکه بتوانی نبودنش را حتی در تصور آیی.

دوست داشتن، حسّی ماورایی است، حسّی خدایی.