قطار عشق!
بازم سلام
اینم یک متن جالب دیگه که خوندنش خالی از لطف نیست !
(مکان وقوع حادثه : قطاری در هندوستان)
وضعیت : بلا نسبت اتوبوس‌های شرکت واحد خودمان جمعیت متراکم شده، دارد از پنجره‌هایش بیرون می‌ریزد .
... دی ری ری ریم ...
یک زوم با سرعت هر چه تمامتر روی یک دختر چشم درشت با مژه‌های سیخکی که از قضا حتماً دختر خیلی خوبی و خانم و پاکی است . ساری قرمز و سرخابی هم به تن دارد . در یک دستش یک عالمه کتاب و جزوه دارد ، دست دیگرش را به گوشه شالش گرفته است . بالاخره فیلم‌بردار رضایت می‌دهد و دست از تیر مژگان دختر برمی‌دارد ؛ یک صحنه باز میگیرد . و اینجاست که می‌بینیم دخترخانم بر اثر ازدحام جمعیت برادران و خواهران هل داده میشود و بنده خدا کلی در مرارت و رنج واقع شده است . [ فرض کنید قطارش کوپه کوپه نیست] بعد از آنکه به اندازه لازم دلمان برای دختره سوخت ، با یک آهنگ دی ری ری ریم دیگر گل پسری را می‌بینیم که کنار پای دختره روی صندلی جاگیر شده است .
[ در اینجا صدای تخمه شکستن اصحاب فیلم هندی بین بلندتر میشود!! ]
پسره چند مرتبه ابروانش را جمع میکند . باز میکند . لبخند می‌زند . غمزه می‌آید و به دختر نگاه میکند. دختره هم از آنجایی که گفتیم خیلی خانم و پاک است ، سعی میکند که خیابان را نگاه کند . اما بعد که می‌بیند از فرط ساکتی گلویش تار عنکبوت بسته و دستش هم از سنگینی کتابها قلم شده ، رو به پسر کرده و میگوید : «میتونید تا مقصد کتاب‌هام رو نگه دارید ؟!»
پسر در دلش میگوید : «ای جوونم ... شما بگو گوشه ساری‌ا‌م رو بگیر ، چرا که نه عزیز دل برادر » و کراواتش را جابجا میکند و با صدای بلند میگوید : «بعلی . خواهش میکنم . استدعا دارم . اصلاً تشریف آورده ، قدم رنجه کنید و بر سر صندلی منت گذاشته ، در این مکان جلوس بفرمایید .»
[ در اینجا دو نکته قابل ذکر است . اول اینکه ؛ به خیلی با کلاس بودن پسره پی برده و بعد هم اینکه نگارنده به طور کاملا کاملا غیر مستقیمی پسرها را تربیت کرده و اصول جوانمردی را یادآوری‌شان میشود. ]
دختره هنگام پیاده شدن ، کتابهایش را از پسره پس میگیرد و بسیار جالب انگیزناک است که هیچ شماره تلفنی را لای کتابهایش پیدا نمی‌کند !
قصه ما به سر رسید ، قطاره به خونشون رسید .
نکاتی چند در پرانتز : البته شاید نگارنده این فیلم را از سیمای تهذیب شده خودمان دیده باشد و گرنه راویان شکرشکن شیرین سخن جور دیگری روایت می‌کنند که :
بعد از تقاضای دختر ، پسره کتابها را به بغل میگیرد و چند لحظه بعد چشمان دق زده راننده قطار نشان داده میشود .
در ادامه یک صحنه خارجی را می‌بینیم که : یک دختر هندی برای خودکشی روی ریل دراز کشیده و از آن طرف حرکت اسولموشن عشاق سینه چاک وی که به سمت ریل در حال دویدن هستند . پس راننده قطار پایش را می‌گذارد روی ترمز یا ترمز دستی را می‌کشد و یا شاید میگوید زغالها را خاموش کنند و همین امر باعث خارج شدن قطار از ریل میشود .
دوباره صحنه داخلی قطار ؛ ناگهان دختره را کنار جزوه‌هایش می‌بینیم . حالا یادتان هست جزوه‌ها کجا بود ؟!! و بقیه هم خونی مالی به زحمت از قطار پیاده می‌شوند . در همین گیر و دار پسره میگوید : «اووه ... خانم محترم مشکلی پیش آمده ؟! » و موبایلش را محض افه گذاشتن هم که شده در می‌آورد و میگوید : «شماره منزل رو بگید . تماس بگیرم و بگم که امشب دیر می‌رید خونه . یعنی چیزه ... می‌خواهید برید بیمارستان . »
در سکانس آخر هم صحنه‌ای را مشاهده می‌کنید که پسره و دختره کنار ریل‌های قطار ، به سمت غروب آفتاب و پشت به دوربین در حرکتند و ما می‌فهمیم که به سمت بیمارستان می‌روند!
سادگی کن
سلام .... این شعر رو امروز دیدم
نمیدونم مال کیه اما خیلی خوشم اومد ، امیدوارم که شما هم خوشتون اومده باشه
سادگی کن
سادهء من !
اگر گویند سادگی ساده ترین ساز جهان است
من چه گویم که تو از ساده ترین ساز جهان
ساده تری
پانوشت : هادی عزیز اگر این نوشته رو میخونی یه خبری از خودت بده که آیا هنوز زنده ای یا نه ؟ .... اما جدا از شوخی دلم واست تنگیده ! اگر موبایل را با خودت بردی یک تک بزن یا شماره یگانت رو واسم بنویس . برات آرزوی شادی میکنم همقطار
اون یکی پانوشت : پیشاپیش از بینندگان میلیونی این وب تشکر میکنم و خواهش میکنم که فقط یکبار بیان اینجا تا برای بقیه هم جا باشه ! D:
یک تجربه
بازم سلام
این دفعه متن پروژه پایانی کلاسهای فیلم سازی رو میزارم
این کار ساخته نشد اما میتونست کار جالبی در بیاد
راستی دوره آموزشی دردآور من هم تموم شد ، با تمام خوبی و سختیهاش . راستش رو بخواهید الان دلم واسه اون شبهایی که دور هم میشستیم تنگ شده ، واسه دوستای قدیمی و دوستای خوبی که پیدا کردم اما اینکه چرا دلم واسه اون روزای سراسر بدبختی تنگ شده ؟
به قول دوستی خریتهای انسانی تمامی ندارد
شاید چند تا نوشته از اون روزا رو هم بزارم اینجا تا به عمق فاجعه پی ببرید .
خوب بگذریم
امیدوارم که خوشتون بیاد در ضمن از پیشنهاداتون در مورد این نوشته خیلی استقبال میکنم (در این لحظه زبان فارسی دچار جهش ژنتیکی شد 
)
سکانس 1
صحنه کاملا تیره صدای زنگ تلفن ٬ برداشتن گوشی و .....
مرد : سلام ٬ بفرمایید
دختر : سلام ٬ استاد شکیبا ؟
مرد : بله ٬ بفرمایید
دختر : من وحدتی هستم ٬ استاد مینا شما رو معرفی کردن ٬ قرار بود با شما تماس بگیرند
مرد : بله بله ٬ خانم وحدتی ٬ خوب هستید ؟ ٬ استاد مینا در مورد شما با من صحبت کردند و البته از شما هم خیلی خیلی تعریف کردند . دختر : ممنون ٬ استاد مینا لطف دارند
مرد : دخترم من روزهای سه شنبه و چهارشنبه بعد از ظهر وقت آزاد دارم
دختر : استاد سه شنبه ها زمان خوبیه
مرد : بسیار خوب ٬ سه شنبه ها ساعت 5 ٬ این ساعت میتونید بیایید ؟
دختر : بله ٬ حتما
مرد : بسیار خوب ٬ فقط صبر کنید تا من اسم شما را در دفترم وارد کنم (چند ثانیه ای میگذرد ٬ همانند آنکه مرد به سختی اسم را مینویسد صدای محو و ناآشنای سوراخ کردن کاغذ مخصوص شنیده میشود )
خداحافظی معمول دو طرف محو به تصویر
تصویر گذاشتن گوشی تلفن
دیسلاو به سکانس 2
سکانس 2 داخلی ٬ روز ٬ منزل دختر
پدر : چی شد دخترم ؟ صحبت کردی ؟
دختر : آره ٬ سه شنبه ها ساعت 5 ٬ اما این استاده یه جوری به نظر می اومد
پدر : چطور ؟
دختر : نمیدونم ٬ یه جوری بود ٬ شاید سواد نداره ٬ خیلی طول کشید تا اسمم رو تو دفترش وارد کرد
پدر : مگه میشه استاد به این معروفی سواد نداشته باشه ؟
دختر : نمیدونم
سکانس 3 داخلی ٬ بعد از ظهر ٬ آموزشگاه
دختر وارد آموزشگاه میشود نامش را میگوید ٬ اجازه میگیرد و وارد کلاس استاد میشود
استاد در پشت پیانو نشسته و دارد یکی از قطعات معروف را مینوازد
استاد عینک سیاه به چشم دارد .
( دکوپاژ این صحنه : تصویر شروع سکانس نمای بسته پاهای دختر در حال بالا رفتن از پله های آموزشگاه است ٬ به عبارتی دوربین پاهای دختر را دنبال میکند تا هنگامی که او وارد آموزشگاه میشود ٬ سپس یک حرکت تراولینگ از پایه های پیانو تا صورت استاد و در نهایت محو به سیاه )
طرح 2 : در کل سکانس 1 و 2 تصویر سیاه است و فقط صدای صحبت اشخاص شنیده میشود تا شروع سکانس 3 که محو به تصویر میشود .
Sin City
مثل آخرین برگ از درختی که داره خشک میشه تو باد میلرزه
گذاشتم صدای قدمهام رو بشنوه
فقط یه لحظه جا خرد
مرد :سیگار میخوای ؟
زن : حتما ، یکی بر میدارم . تو هم مثل من از ازدحام خسته شدی ؟
مرد : من برای مهمونی نیومدم اینجا . برای تو اومدم . چند روز تحت نظرت داشتم ، تو همهء اون چیزی هستی که یه مرد ممکنه بخواد . فقط به خاطر صورتت نیست ، حالتت یا صدات .
فندک رو آتیش کردم تا سیگار رو روشن کنه و به چشماش زل زدم . چشماته .... ، تمام چیزهایی که میتونم تو چشمت ببینم .
زن : چی تو چشمای من میبینی ؟
مرد : یه سکوت دیوانه وار میبینم . از فرار کردن بیزاری . برای اون چیزی که باید باهاش رودررو بشی آماده ای . ولی نمیخوای تنهایی باهاش رودررو بشی .
زن : نه . نمیخوام تنهایی باهاش رودررو بشم .
اومد جلو و منو تو آغوش گرقت . اون نرم و گرم و تقریبا بی وزنه . عطرش وعدهء شیرینیه که از چشمای من اشک جاری میکنه
بهش میگم که همه چیز درست میشه ، که از هر چیزه که میترسه و فراریش داده نجاتش میدم . بهش میگم که عاشقش ام.
صدا خفه کن صدای شلیک رو تبدیل به نجوا میکنه .
تا موقعی که جون بده بغلش میکنم . هیچوقت نمیفهمم که از چی فرار میکرد .
فردا صبح چک رو نقد میکنم .
نقطه سر خط
سلام دوستان عزیز
بالاخره اون شتره که یه روز رو هرکسی میخوابه ، رو ما هم خوابید و قراره که برم سربازی
تهران ، نیروی هوایی ، خیابان افسریه
خلاصه اینکه خدا به خیر کنه !
البته بعضی از دوستان گفتن که اونجا کویته و این حرفها ، من هم با خودم مایو و لوازمات عیش و نوش رو ور داشتم که کنار دریا بهم بد نگذره !
اما جدا از شوخی واقعا شانس آوردم که تهرانم و پادگان 01 نیستم . این خودش یه جورایی آخر خوش شانسیه .
بگذریم .
این وبلاگ به دلیل گناه نویسنده در مرد بودن ، همچنین در عدم قدرت تمایز بین نیروهای انتظامی و نیروهای جوانی و جوانان در دولتمردان و دلایل دیگر که نمیدانم به مدت چند روزی تعطیل است .
برای همه شما آرزوی نیک بختی میکنم
. . . . . شاد باشید